Adım adım terapi süreci, türlü fark edişler, inişler çıkışlar, isyanlar ve kabullenişlerle dolu geçti senin için. Geldiğimiz noktada nihayet iyi hissetmenin nasıl bir şey olduğunu hatırlamakla birlikte, en kötüsünü atlattığına inanıyor, önünde henüz kaydadeğer bir yol olduğunu görebiliyorsun. Durduğun noktada yüksel şimdi, geride kalanlara ve önündekilere bir de yukarıdan bak.[…]
Kalıpları yık, yık ki tekrar benzer tuzaklara düşmeyesin. Seni kurban konumuna getiren karakteristik özelliklerine ve süregelen sömürünün sende bıraktığı izlere iyi bak. Narsist hayatında olsun olmasın bundan sonraki insan ilişkilerinde yeniden sömürülmene sebep olabilecek aynı hataları yapmamak elinde. Narsistle tanışmadan önce senin karakterinin bir parçası olan ve belki tuzağa düşmende[…]
Ayrılıktan sonra ben darmadağınıktım. Ruhumun paramparçalığını hallaç pamuğuna benzetiyordum bir yandan. Diğer yandan Can için sapasağlam durmam ve ihtiyaçlarımızı karşılayabilmem gerekiyordu. Neyse ki Can vardı. Güleç yüzü bana enerji veriyordu. Onun mutlu bir çocuk, mutlu bir insan olarak büyümesi her şeyden daha önemliydi. O güne kadar ağladığımı ona göstermemiştim, o günden[…]
Son romantik deneme idi o akşam yaşananlar… “Gün boyunca aklıma gelen, ona ve bize dair güzel ifadeleri birer ikişer cümleler halinde kağıtlara yazdım ve akşam o yokken eve gidip kağıtları duvarlara kapılara yapıştırdım. Özetle, en romantik ve onu kırmayacak biçimde özür diliyor, onu sevdiğimi ve o evde yaşamak istediğimi söylüyordum.”[…]